در این مرحله همه دارایی‌های سازمانی شما، از ابزار و تجهیزات تا نیروی انسانی، مورد ارزیابی قرار می‌گیرن. به این صورت که مالکین هر کدوم از اونها مشخص میشه و به هر کدوم ارزشی (Value) اختصاص پیدا می‌کنه.

در مرحله ارزیابی آسیب‌پذیری خطرات و آسیب‌پذیری‌های شبکه، سخت افزارها، نرم‌افزارها و حتی نفرات مورد ارزیابی قرار می‌گیره. توی این مرحله به هر کدوم از دارایی‌ها، بر اساس میزان تاثیرگذاریشون ارزش (Value) اختصاص پیدا می‌کنه تا میزان خطری که از جانب اون دارایی می‌تونه سازمان رو تهدید کنه مشخص بشه.

ارزیابی آسیب‌پذیری به ما کمک می‌کنه تا یک راهکار جامع و همه‌جانبه برای حفاظت از اطلاعات شما به کار ببندیم. توی این مرحله متوجه می‌شیم که کدوم قسمت‌های شبکه آسیب‌پذیرتر هستن.

راه‌های زیادی برای ارزیابی آسیب‌پذیری وجود داره. روشی که ما داریم یک سیستم اتوماتیک هوشمند ارزیابی آسیب‌پذیری هست.

گزارشی که در نهایت از این اسکن همه‌جانبه به دست میاد مشخص می‌کنه که در کدوم قسمت‌ها ضعف‌های امنیتی وجود داره و چه عکس‌العملی باید در مقابل اون نشون داده بشه.

تست نفوذ یک حمله آگاهانه به سیستم‌های شماست. به گونه‌ای که به اونها آسیب نزنه و در عین حال نقاط ضعفشون رو مشخص کنه. در واقع یک حمله شبیه‌سازی شده‌ست که توسط یک تیم متخصص امنیتی انجام میشه. یک مانور واقعی!

در این مرحله بر اساس اطلاعاتی که از فاز تشخیص به دست آوردیم و بر اساس داده‌های مرحله مدیریت دارایی، دسترسی‌های داخل سازمان مشخص و مدیریت میشن.

توی این مرحله دستورالعمل‌هایی برای فرآیندها نوشته میشه و این دستورالعمل‌ها عملیاتی میشن. اینجاست که مشخص میشه کدوم افراد باید به کدوم اطلاعات دسترسی داشته باشن. کدوم اطلاعات حیاتی‌تر هستن و بر اساس اهمیتشون باید به چه روشی از اونها محافظت بشه.

Encrypt کردن فایل‌ها، محدود کردن به وسیله DLP و… از روش‌هایی هستن که باهاشون از اطلاعات سازمان شما محافظت میشه.

حتی تدوین قوانینی برای کاربران که مشخص می‌کنه اونها اجازه دارن از کدوم سیستم‌ها استفاده کنن هم جزو این مرحله دسته‌بندی میشه.

به محض ورود ما به سازمان شما آموزش به پرسنلتون شروع میشه. این آموزش از طریق برگزاری کلاس، نمایش فیلم و فایل‌های آموزشی انجام میشه.

ما برای اینکه مطمئن بشیم پرسنل شما به خوبی آموزش دیدن از اونها آزمون هم می‌گیریم. ولی این آزمون با امتحان‌های معمولی کمی متفاوته. اونها در لحظه‌ای که خودشون نمی‌دونن مورد امتحان قرار می‌گیرن تا مطمئن بشیم که آیا می‌دونن در موقع لزوم چطور باید از اطلاعات سازمان حفاظت کنن.

در این مرحله براساس شرایط سازمان شما دستورالعمل‌هایی نوشته میشه تا افراد بدونن که چطور باید به نحوی از تجهیزات، نرم‌افزارها و دسترسی‌هایی که در اختیارشون قرار گرفته استفاده کنن که امنیت اطلاعات شرکت به خطر نیفته.

فرآیندهای برنامه‌های امنیتی سازمان هم در این مرحله تدوین می‌شه. مثلاً Back Upگیری به چه روش‌هایی، توسط چه کسانی و در چه زمان‌هایی باید انجام بشه. یا تخریب (Destroy) داده‌ها، بعد از اتمام تاریخ مصرفشون، به چه روشی باید انجام بشه. یا در زمان بروز حادثه دستورالعمل پاسخ‌دهی به اون باید چی باشه.

در این مرحله دستورالعمل‌هایی برای بررسی هر کدوم از رویدادهای شبکه (Logs) نوشته میشه و به اجرا درمیاد.

همینطور سیستم‌های تشخیص نفوذ IPS و IDS روی قسمت‌های مختلف شبکه نصب می‌شن تا موقع بروز خطرات به سرعت از اونها اطلاع پیدا کنیم.

در این مرحله از طریق سیستم مانیتورینگ همه تهدیدها (Incidents) شناسایی می‌شن و همینطور به همه فعالیت‌های پرسنل نظارت میشه.

اگر اتفاقی در شبکه بیفته باید دستورالعملی وجود داشته باشه که تمام افرادِ مسئول بدونن دقیقاً باید چه کاری انجام بدن. این دستورالعمل توی این مرحله تدوین میشه و در اختیار همه افرادی که به نوعی مسئول هستن قرار می‌گیره.

در هر لحظه در شبکه تعداد Logهای خیلی زیادی اتفاق می‌افته. اگر شبکه فقط کمی بزرگ باشه، تعداد این Logها ممکنه در هر دقیقه به میلیون‌ها برسه. چک کردن این تعداد Log از عهده انسان خارجه. بنابراین در این مرحله توسط برنامه  SIEM (Security Information and Event Management)(مدیریت رخدادها و اطلاعات امنیتی شبکه) هوشمندسازی میشه. به این ترتیب که در مقابل تمام تهدیدات ممکن عکس‌العملی به صورت اتوماتیک انجام بشه. این کار باعث میشه هیچ خطری از چشم سیستم امنیت شبکه دور نمونه.

مثلاً میشه به صورتی برنامه‌ریزی کرد که اگه کاربر بیش از سه بار رمز عبورش رو اشتباه وارد کرد، براش پیامکی ارسال بشه تا مطمئن بشیم که شخص ثالثی قصد ورود به سیستم اون کاربر رو نداره.